Bomba Sırtı ve Quinn’s Post mevzilerini iki taraf için de aynı derecede önemli ve vazgeçilmez kılan, bu mevzilerin ikisinin de iki tarafın cephe hatlarının tam ortasında bulunmaları ve bütün 1.Dünya Savaşı savaş alanları içerisinde birbirlerine en yakın mevziler olmalarıydı. Ön siperler arası mesafenin yer yer sekiz metreye kadar indiği bu bölgede bu iki mevziden birinin kaybedilmesi,kaybeden tarafın cephesinin ortadan ikiye yarılması ve cephenin tamamen düşmesi sonucu savaşın kaybedilmesi demekti.
Durmak bilmeyen bir çatışma, bomba ve keskin nişancı düellosu yaşanan bu dip dibe siperlerde bir anlık bile sükûnet bulmanın imkânı yoktu.Sürekli birileri vuruluyor, yaralanıyor veya ölüyordu. Bu tehlikeli sırt,onu tamamen ele geçirmek isteyenleri yeni savaş icatları ve taktiklerinin geliştirilmesine itti. Kendini bir hedef haline getirmeden ateş edebilmeyi sağlayan periskoplu tüfekler,sapanla atılan ve kimi zaman kullanılmış konservelerden yapılan bombalar,bombalara karşı kurulan tel ağlar, siperlerin altına doğru kazılıp patlatılan lağımlar gibi icatlar ilk olarak bu bölgede kullanıldı.
Siperlerin birbirlerine olan görülmemiş yakınlığı, sürekli çatışmanın,tehlikenin ve kanın yanında hiç umulmadık bir şekilde taraflar arasında iletişimi de beraberinde getirdi. En çok acının ve kaybın bu bölgede yaşanmasına rağmen iki taraf da karşı tarafın askerine hem savaş esnasında hem de savaştan sonraki yıllarda “kardeş asker” diyebildi.Bütün bunların sonucunda Bomba Sırtı ve Quinn’s Post, Çanakkale muharebelerinin en çok konuşulan, tartışılan,araştırılan ve hatırlanan bölgelerinden biri oldu.